Retro Nike voetbalshirts

Nike wordt tegenwoordig beschouwd als een van de reuzen in sportkleding en, zoals met veel sportkledingmerken, begon het bedrijf zijn leven in de schoenenindustrie.

Nike werd relatief recent opgericht als Blue Ribbon Sports in de VS in 1964 door atleet Philip Knight en zijn coach Bill Bowerman, die beiden aanvankelijk optraden als Amerikaanse distributeur voor het Japanse schoenenbedrijf Tiger (nu Asics). Twee jaar later openden ze hun eerste winkel in Californië, maar in 1971 liep de deal met Tiger bijna af. Gelukkig hadden beide mannen voortdurend gekeken naar manieren om sportschoenen en dus prestaties op de baan te verbeteren, en lanceerden ze in 1972 voor het eerst hun eigen schoenenlijn. Op de producten stond ook het inmiddels iconische 'swoosh'-logo.

Oorspronkelijk ontworpen door Carolyn Davidson, is het merk nu misschien wel het meest erkende logo in de sportkledingwereld en belichaamt het de geest van de Griekse gevleugelde godin die haar naam aan het bedrijf leent. De goedkeuring van de naam 'Nike' later in het decennium werd bedacht door Jeff Johnson, de eerste fulltime werknemer van het bedrijf, die van onschatbare waarde bleek voor het jonge bedrijf dat marketing- / promotiemateriaal ontwierp, de postorderkant van het bedrijf beheerde en ook verschillende vroege Nike schoenen.

Het bedrijf groeide in de jaren zeventig en claimde in 1970 een marktaandeel van 1980% op de Amerikaanse markt voor atletiekschoenen - vergelijkbaar met dat van de Duitse merken adidas en Puma. Een sleutelfactor hier was het succesvolle debuut van Nike Air voetdempingstechnologie in het assortiment. Een korte fortuin in het midden van de jaren 50 werd later dat decennium overwonnen en in 80 werd de beroemde reclametagline 'Just Do It' geboren - Nike's dominantie over sportkleding in de wereld kwam in een stroomversnelling.

Hoewel het bedrijf hun succes vond dankzij hun innovatieve schoenen, begonnen ze in de jaren 1970 ook kleding te produceren. Hun eerste voorzichtige onderneming op de Britse voetbalmarkt kwam in 1983 toen ze begonnen met het leveren van de toenmalige 1st Division-zijde Sunderland, de deal kwam tot stand doordat de club dicht bij Nike's hoofdkantoor in Wearside in het Verenigd Koninkrijk lag. De tenues die de Mackems droegen, waren standaard teamwear-ontwerpen die overbadged waren, wat de onorthodoxe positionering van het merklogo / clubembleem op de borst verklaarde. Het bedrijf leverde ook aan Monaco en Paris St Germain in de Franse competitie.

Het duurde echter tot 1994 voordat Nike weer opdook in de topvlucht van Engeland dankzij een kitdeal met Arsenal, net aan het begin van de jaren 90 replica-kitboom. Ze hebben de strips van de Gunners nieuw leven ingeblazen en tegen het einde van het decennium kwamen er nog meer Engelse topdeals binnen in de vorm van Sunderland, Leeds United en, in 2002, Manchester United, waarmee ze het benijdenswaardige contract van de Rode Duivels van hun geboortestad Umbro uitschakelden. Het was duidelijk dat hoewel Nike dankzij hun schoenen een reputatie had opgebouwd en in succes was gegroeid, het bedrijf nu vastbesloten was om door te breken op de markt voor voetbalstrips.

Over de hele wereld groeide de aanwezigheid van Nike in de jaren negentig ook dankzij binnenlandse deals met onder meer Inter Milan en de papa's van het Europese voetbal Barcelona, ​​en het toenemend aantal internationale teams zoals Brazilië en Nederland die nu het beroemde swoosh-logo droegen. op hun shirts.

Naast Nike's opvallende teamtenue-deals sponsorden ze ook individuele spelers en sporters. De eerste was de Roemeense tennisser Ilie Nastase - andere opmerkelijke deals brachten het bedrijf in verband met Carl Lewis, Sebastian Coe en, het beroemdst, basketballer Michael Jordan.

Toen het nieuwe millennium naderde, groeide de dominantie van Nike verder en de lancering van hun succesvolle Total 90-reeks tenues en schoenen hielp hun reputatie als een van de meest opwindende tenueontwerpers die er zijn, te versterken, waarbij veel van hun selectie de reeks in 2004 hebben overgenomen. het bedrijf hanteert een conceptuele benadering van kitontwerp, waarbij het inspiratie haalt voor ontwerpelementen en decoratie uit geschiedenis en cultuur.

Tegen de tijd van het WK 2010 droegen 9 van de 32 kwalificerende partijen Nike en hun aanwezigheid nam toe in het Britse binnenlandse spel dankzij de vele teamkledingontwerpen die de voorkeur genieten van de lagere klasse. Het bedrijf rukte ook de Franse nationale voetbalzijde weg van lange-termijnpartners adidas die zich bij hun rugbyspelende landgenoten voegden in het dragen van Nike. Overigens is rugby een andere sport waar Nike de boventoon voert en de Engelse kant vele jaren kleedde totdat Canterbury het in 2012 overnam.

In 2008 kocht het bedrijf Britse kitgiganten Umbro en ondersteunde het bedrijf bij het opnieuw stellen van nieuwe normen in kitontwerp en dappere filosofie, met als resultaat een aantal prachtige outfits voor de Engelse nationale zijde. In 2012 kondigde Nike echter de verkoop van Umbro aan en veel van hun spraakmakende selectie, waaronder Manchester City en Engeland, hebben hun overstap naar de swoosh bevestigd. Met het benijdenswaardige contract voor Engeland nu op zak, ziet de toekomstige groei voor Nike er zeker uit.